Eens even kijken hoe lang ik het volhoud om, net als in de bandbio op de website van hun label, de spreekwoordelijke olifant in de kamer te negeren als ik het over de muziek van World Atlas heb. Zelf claimt de Brooklynse band namelijk geïnspireerd te zijn door Donovan en de Smiths en de Velvet Underground en KRNAQK DRDRDRDUH ZOEF WAAAAH AAARGGHHH BELLE & SEBASTIAN & BASTIAN & SEBELLE OEF!! Nee, sorry. Het lukte me écht niet langer meer. The Winter Stories klinkt zó ongelooflijk als Belle & Sebastian dat het bijna een beetje zielig is. De muzikale aankleding, de manier van zingen, de melodische wendingen: élke molecuul van het nummer, en iedere track op hun debuut-ep om eerlijk te zijn, klinkt gekloond van If You're Feeling Sinister. Geeft verder niet. Er zijn momenten dat ook ik de Belle & Sebastian van vandaag de dag te zelfverzekerd en te funky vind en World Atlas schrijft lieve liedjes waar het fijn uit het raam kijkend op dagdromen is terwijl je ondertussen een mok melkerige thee koudblaast maar na een minuut of drie, vier is juist door die schaamteloze kopieerdrift de betovering weer verbroken en zit je weer gewoon achter je bureau op het werk. (mp3, bron)