Sad Day For Puppets - Mother's Tears (bron)
Net als hun landgenoten van de Legends eerder deze week mogen de jongens en meisjes van Sad Day For Puppets graag Jesus & Mary Chaintje spelen. Men verliest zich overigens minder in het autistisch molecuul voor molecuul reconstrueren van die geluidsmuur maar het truukje van de overstuurde gitaren en de Phil Spector drums wordt meer gebruikt in het kader van de Oasis-achtige bravoure (ook melodisch zijn er aanknopingspunten). Stoerdoenerij; maar het zou zonde zijn als je niet zou kunnen horen wat voor geweldige liedjes we kunnen schrijven. Ook wanneer er op z'n MBV-iaans gegierd kan worden, gebeurt dat beschaafd tussen de lijntjes. Wat dit Stockholmse gezelschap dan weer voor heeft op alle shoegazerige bandjes ever is de poppenhuizerige Lolita-zang van Anna Eklund. Alsof die holbewoner van een Liam Gallagher is ingeruild voor de Scandinavische versie van Vanessa Paradis. En als je dít een belachelijke bandnaam vindt: toen ik voor het eerst met deze Zweden kennismaakte heb ik een paar weken in veronderstelling rondgelopen dat het Sad Day For Puppies was. Dan valt dit eigenlijk nog best mee.