Terug van weggeweest: de YSI-woensdag!Park Ave. - Cloak And DaggerEen van de aardigste recente vondsten tijdens mijn zo nu en dan ondernomen strooptochten door de diepste krochten van de uitverkoopbakken van de diverse Amsterdamse tweedehandsplatenzaken is een exemplaar van een
Saddle Creek Sampler uit 1997. Met daarop een aantal vroege stappen van Conor Oberst en andere Omaha-ërs als The Faint en Cursive. Ontdekking van de week op die cd is echter
Park Ave, waar overigens ook Oberst en Clark Beachle van de Faint bij betrokken waren, op respectievelijk drums en gitaar. Omdat ze eens iets anders wilden vroeg het tweetal, volgens de
overlevering, een drietal meisjes die ze puur op hun uiterlijk selecteerden om de 'band' te completeren. Het schijnt bijvoorbeeld ook dat Park Ave. elke keer als ze wilde spelen, instrumenten moesten lenen omdat ze zelf niets hadden. Het is waarschijnlijk geen wonder dat de band het nooit ver heeft geschopt, alhoewel er achteraf nog wel een compleet album is verschenen. Cloak And Dagger is een verschrikkelijk leuk, rammelend en vocaal niet een weinig vals indiepopdeuntje. Twee van de drie zangeressen kwamen we recentelijk overigens weer tegen in het zo mogelijk nog net iets naïevere
Tilly And The Wall.
Commander Venus - Bent On Broken NervesVan diezelfde verzamelaar: een nummer van een van Conor Oberst's vaak genoemde, maar volgens mij zelden gehoorde pre-
Bright Eyes-bandjes. En je vond dat-ie vandáág de dag een irritante stem had?