Ik dacht eigenlijk dat ik er niet meer zo makkelijk in zou trappen; gratis cd'tjes bij een tijdschrift. Op het eerste gezicht altijd leuk - een cd'tje en dan grátis - maar als je dan de tracklisting van de cd bekijkt en een beetje aan het rekenen slaat, kom je vaak al gauw tot de conclusie dat je zo'n zelfde cd voor de prijs van het tijdschrift nooit los in de winkel zou kopen. Natuurlijk, nu krijg je er ook iets te lezen bij, maar toch. Omdat hun compilaties me altijd minstens 15 jaar ouder deden voelen dan ik in werkelijkheid ben, koop ik dan ook al jaren niet meer de Uncut en voor iets bij de NME ren ik ook niet meer automatisch naar de winkel, want vaak toch brakke sessietracks of slordige live-opnames. (The Soundtrack Of Your Summer, het cd'tje dat er een paar weken geleden bij zat was ook niet meer dan aardig. Het viel me trouwens ook op dat het blad zelf de laatste tijd er wel erg op achteruit is gegaan. Nog oppervlakkiger en schreeuweriger dan vroeger en, erger, niet half zo fris geschreven als een paar jaar geleden). Alleen de Word koop in nog blind, maar dat doe ik ook zónder zilverkleurig aanhangsel, want gewoon omdat ik het een leuk blad vind. Het afgelopen jaar zaten er bij de Mojo een paar verschrikkelijk goeie compilaties. Vooral die gewijd (de geschiedenis van) de Raw Soul en Instant Garage waren goed verzorgde verzamelaars die het langer uithouden dan het gebruikelijke een paar keer draaien en dan, hoepla, richting de grote hoop. Misschien dat ik daarom niet al te veel aandacht besteedde aan wat er precies op I heart NY Punk!, dat bij de editie van deze maand zit, staat. Verblind door de klinkende namen als Suicide, New York Dolls, Bad Brains en Blondie stond ik afgelopen zondagnamiddag in no time met dat ding onder m'n armen bij de kassa van de kiosk van East Midlands International Airport. Zonde van m'n geld. Ongeveer de helft is live - púnk, live, enig idee hoe kut dat klinkt? - en die paar tracks die wél de moeite waard zijn - Trash van de New York Dolls en Chinese Rocks van Johnny Thunders - had ik al zeker twee á drie keer op andere gratis-bij-een-Brits-tijdschrift-cd'tje. Een muzikale kat in de zak, dus. Laat dit een waarschuwing zijn en laat de november-editie van Mojo gewoon links liggen.

File Under ontmoette Mark E. Smith.

MPDrie Van De Dag: Teenage Research van Bunky. Ook een van de favoriete bandjes van de heren van de Beatnik Filmstars op het moment.