20.8.05 - (0)


U krijgt de groeten vanaf Lowlands. Wel, niet echt vanaf Lowlands want ik zit nu lekker thuis, maar ik was er gister wel daar in de Flevopolder en straks gaan we weer. Het is allemaal wel leuk en aardig die rock'n'roll enzo maar ik slaap vandaag de dag wel graag gewoon in een echt bed. Sowieso zijn er nogal wat dingen veranderd sinds ik de laatste keer, 1998, ging. Het is allemaal een stuk groter dan toen. Vooral de tenten dan. Want tegelijkertijd betekent dit dat de bandjes een stuk kleiner zijn. Alex Kapranos (die foto is trouwens van 3voor12, vinden ze hopelijk niet erg) was nauwelijks een centimeter groot van waar ik stond; als ik hem door de oogverblindende lichtshow al kon zien. Natuurlijk valt er meer te klagen: het bij elke gelegenheid massaal meeklappende publiek is me een gruwel. Het vuurpeloton is de meest vriendelijke oplossing die door m'n hoofd spookt tijdens dergelijke momenten. Aan de andere kant zou ik ze alle twintigduizend stuk voor stuk een knuffel willen geven als ze even massaal de gitaarlijn uit Franz Ferdinand's Take Me Out meezingen of de Kaiser Chiefs' 'oooooh, and my parents love me'. De Chiefs laten zich de uitzinnige publieksparticipatie trouwens gewillig aanleunen. Ze nemen het overduidelijk niet al te serieus. Muzikaal verzuipen ze nogal in de immense alpha-tent. De subtiele Madness- en Squeeze-ismes zijn nergens te bekennen en wat overblijft is, nog steeds erg aanstekelijke en enthousiaste, stadionglampop. Dan is de familie Ferdinand overduidelijk beter gewend aan het formaat van dit soort podia. Ze doen dan ook al iets langer mee op dit niveau. De nieuwe nummers klinken net iets minder fris dan de hits, zoals te verwachten. Via een flard Tom Vek, dat door m'n gezelschap als 'te luid' wordt afgedaan, eindigen we bij de koffietafelpoptrance van Royksopp waar het fijn op knikkebollen is. Straks in ieder geval de Pixies, maar nu eerst even fijn onder m'n eigen douche en dan nog even een beetje doelloos in de zaterdagkranten bladeren met het spreekwoordelijke croissantje totdat de auto voorrijdt.


pining for the fjords
hringvegur
instagram
pop muzik
bandcamp
facebook
e-mail
rss

front
job de wit
polderlicht
gert verbeek
toekomst hervonden
i always have a song

blogger statistics