Gistermiddag 20 minuutjes gesnuffeld in de tweedehandsbakken van
Concerto en dit was de buit:
* Slum Village - Fantastic, Volume II (2000):
Hiphop uit Detroit dat ondanks een stortvloed aan gasten van naam - Q-Tip, Busta Rhymes, D'Angelo, Kurrupt - niet echt van de grond wil komen. De funky bassamples, de beats, de raps, het soulfulle sfeertje; technisch zit het allemaal prima in elkaar, maar het mist gewoonweg die altijd zo belangrijke x-factor. Enige nummer dat boven de rest uitsteekt is I Don't Know (featuring Jazzy Jeff) vanwege het samenspel tussen samples en vocalen en het aanstekelijke refrein, maar voor de rest doet het me allemaal weinig en dan is 20 nummers erg lang. Jay Dee, een van de drie leden van Slum Village, produceerde de afgelopen jaren nummers voor onder meer Common, Q-Tip en D'Angelo en naar verluidt lag dit album als sinds '98 op de planken, maar verschijnt, omdat tussentijds de platenmaatschappij failliet ging, nu pas. Had voor mij niet zonodig gehoeven dus. Kostte me overigens maar 4 gulden, want een promokopie zonder hoesje enzo.
* Miles - Miles (2000):
Alternatieve rock/pop uit Duitsland. Ruikt hier en daar een beetje naar de Wannadies maar met extra Disco- en Beach Boys-invloeden. Zomers, zij het een beetje overgeproduceerd en glad, plaatje. Aardig.
* Rapido Presents A Song For Eurotrash (1998):
Britpoppers doen Eurovisiesongfestivaldeuntjes: Kenickie heeft gekozen voor Save Your Kisses For Me, Annie Christian vergrijpt zich aan Cliff Richards' inzending voor 1968, Congratulations, St Etienne doet de Spaanse winnaar van hetzelfde jaar, La La La en Edwyn Collins Ding A Dong etc. Het idee is vaak leuker dan de uitvoering - Shane McGowan & The Popes in What's Another Year bijvoorbeeld - maar Bananarama's industrial-glam versie van Waterloo en vooral de jungle- uitvoering die Dubstar maakte van Poupee De Cire, Poupee De Son zijn erg leuk. Verder horen we waar Belle & Sebastian de melodie voor Legal Man vandaan haalden - Brigitte Bardot's Saint Tropez, de tune van het tv-programma waar deze cd bijhoorde - en verherbewerken 808 State de officiële Eurovisietune.
* Drive Like Jehu - Drive Like Jehu (199?):
Rocket From The Crypt begon ooit als side-project van dit combo, maar diens beblazerde modglampunkpop bleek al snel populairder dan de muziek van dit bandje. John Reis (aka Speedo in RFTC) c.s. liggen hier dan ook niet bepaald makkelijk op de maag: tegen hardcore aanleunende gitaarrock maar met dissonante akkoorden, piepende gitaren en meer ingewikkelde ritmes en drumbreaks dan een normaal mens eigenlijk aankan. Emocore zouden we dit vandaag noemen, alhoewel Drive Like Jehu klinkt alsof ze zelfs met één hand achter hun rug een band als de Get Up Kids aan zouden kunnen. Het is helaas al een tijdje stil rond deze band; van Rocket From The Crypt verscheen onlangs nog wel een nieuwe single en als ik het me goed herinner was er ook nog een solo-album van John Reiss onder weer een andere naam.
* Soundtrack Of Our Lives - Welcome To The Infant Freebase (1996):
Zweedse psychedelica. 60's pop, 70's rock (zowel de Amerikaanse FM-variant als de Britse glam-versie), snufje Stone Roses en dat dus in één grote psychedelische, over-the-top mix. Een beetje als Kula Shaker maar dan zonder dat pseudo-Indische gedoe. Hier maakt het dan in ene niets uit dat er maar liefst 20 nummers op staan. De band was een vervolg op Union Carbide Productions en ook hun in 1998 verschenen album Extended Revelation For The Psychic Weaklings Of The Western Civilization is een aanrader.
Totale schade slechts 61.50. Voorwaar niet gek, dacht ik. Maar dat was nog niet alles, want ik moest natuurlijk ook nog even langs de American Bookstore om tijdschriften te scoren. CMJ New Music Monthly koop ik eigenlijk vooral voor de cd die er altijd bijzit met interessante nieuwe, merendeels Amerikaanse muziek - CMJ staat voor College Music Journal -, alhoewel ze de laatste maanden nogal te kampen hadden met een overdaad aan Korn-klonen, saaie roots-y singer / songwriters en flauwe jazz, maar deze maand zitten er weer een paar leuke dingen tussen zoals Aden, Great Lakes, Jack Drag (de nieuwe Beulah, debuutalbum verschijnt een dezer dagen in Europa op Shifty Disco) en Sonic Youth en dan niet zomaar willekeurige albumtracks maar waar mogelijk de singles. Van Queens Of The Stoneage bijvoorbeeld staat het geweldige The Lost Art Of Keeping A Secret er op. bis is ook vertegenwoordigd, met een nummer van de soundtrack van de tv-serie Powerpuff Girls, maar die lijken de weg op het moment helemaal kwijt: Fight The Power klinkt niet half zo cool als de titel doet vermoeden en is al helemaal geen cover van het Public Enemy-nummer. In het blad zelf interviews met onder andere Richard Ashcroft en Sunny Day Real Estate en een artikel dat kijkt naar fans van bands als Slpknot, Phish en Cheap Trick.
>
Nieuw in de schappen is het tijdschrift Revolution. Volgens mij zo ongeveer het eerste Amerikaanse house-tijdschrift. Heb het nog niet aandachtig gelezen maar het ziet er een beetje uit als een blad als Muzik. D'r staan interviews in met onder meer Paul Van Dyk, Pete Tong, Jurassic 5, Femi Kuti en Thievery Corp.. Verder wat dingen over mode en gadgets en een artikel waarin de geschiedenis van de dance music eventjes in een paar pagina's wordt doorgenomen. Er wordt veel gebruikt gemaakt van verwijzingen naar internetsites maar er staan opvallend weinig recensies in en al helemaal geen gespecialiseerde hoekjes waarin de 12"'s binnen een bepaald genre even worden doorgenomen zoals je bij veel andere dansbladen ziet. Bij het blad zitten twee gratis cd's maar die stellen helaas niet zoveel voor. Getuige de beetje soulvolle, maar vooral slappe en waterige stuff van bijvoorbeeld A:xus en R-Tyme op de ene hebben de Amerikanen nog een hoop in te halen. Terwijl LTJ Bukem op hetzelfde schijfje bewijst dat jungle hartstikke dood is met het belabberde souldeuntje Sunrain. De andere cd is aardiger want een compilatie van het 18th Street Lounge label van de Thievery Corporation: jungle-achtige geluiden, een beetje bossa nova, triphop en dub wisselen elkaar af in een lounge-y sfeertje. Als blad leuk om eens te zien hoe Amerikanen met dit soort muziek omgaan, maar zoals het er nu naar uitziet niet echt interessant genoeg om er elke maand 20 gulden - ja, die Amerikaanse tijdschriften zijn niet goedkoop - aan te spenderen.
now playing: Delgados - The Great Eastern