10.6.00 - (0)
Pinkpop is begonnen en de vpro doet er weer uitgebreid verslag van via het internet. Persoonlijk vind ik die magazine opzet waarin recensietjes, nieuws en andere vaste onderdelen elkaar afwisselen een erg aardige manier om zo'n festival te verslaan en leuk om het zo thuis te volgen. Wel opvallend dat ze bij de vpro omgestapt zijn naar Windows Media Player in plaats van Realaudio voor de livestreams. Ik had zo'n Windows Media Player nog wel ergens op m'n computer staan maar die gaf steeds een foutmelding als ik probeerde in te loggen, dus ben ik op het moment maar een nieuwe versie aan het downloaden. Ik wou eigenlijk iets lulligs zeggen over de line-up maar om eerlijk te zijn valt dat vandaag reuze mee: Caesar en de Get Up Kids zijn toch op z'n minst aardig en ik ben ook zeker nieuwsgierig hoe Oasis het er vanaf brengt zonder Noel.

Als voorbereiding op de voetbalwedstrijd van zodirekt heb ik vandaag een soort van een eigen muzikale België v Zweden gevoerd door om en om alleen maar cd'tjes van Belgische en Zweedse bandjes te draaien en wat mij betreft kwam Zweden daar als gloriueze winnaar uit naar voren. Toegegeven, België ging voortvarend van start met de briljante casiopop van Ming van hun album Miso Mix waar de Wannadies met hun fuzzy powerbritpop van hun nieuwste album Yeah zeker moeite mee hadden. Maar de Zweden sloegen daarna keihard terug toen het pseudo-Metal Molly Cabbage en hun album The Miraculously Winking Jesus ondanks een paar puike Andrew Lloyd Webber-achtige popsongs totaal overklast werd door de psychedelische pop van The Soundtrack Of Our Lives' Extended Revelation. De Vlaampop van De Mens kwam vervolgens - ondanks Irene, Irene, niemand heeft ooit zo mooi nee tegen mij gezegd - overduidelijk kwaliteiten tekort tegenover de breekbare, hartenbrekende lofi-klanken van Assemble & Plug van de Carpet People. Tot slot dacht België nog een troefkaart in te kunnen zetten door Deus op te stellen maar die moeilijkdoenerij is absoluut niet aan mij besteed - In A Bar Under The Sea heb ik alleen omdat ik het ooit eens heb gewonnen - en dus was het aan het fenomenale, totaal eigenzinnige Bob Hund om het karwei af te maken en daar hadden zij absoluut geen moeite mee. Wat is dat toch een verschrikkelijk goeie band. Kortom een overduidelijke 3-1 overwinning voor Zweden. Ben overigens niet van plan dit de komende twee weken o voort te zetten; ik heb bijvoorbeeld geen platen van Tsjechische en/of Sloveense bands...



pining for the fjords
hringvegur
instagram
pop muzik
bandcamp
facebook
e-mail
rss

front
job de wit
polderlicht
gert verbeek
toekomst hervonden
i always have a song

blogger statistics